HerinneRing 051117 - 17 november 2005

Nogmaals de botter, maar ook een jol

Eergister meldden we de "vondst" van de OZ2, een Oostzaanse botter afgemeerd bij Durgerdam. Vandaag reeds kunnen we een antwoord aan u doorgegeven over dit schip.

Deze botter was het eigendom van een Oostzaanse visser genaamd Hein de Jong. Hij viste op wat toen nog de Zuiderzee was. Omdat de Zuiderzee toen nog zout was, kon hij daar, met zogenaamde hoepelijke fuiken, op haring vissen.

Hein de Jong woonde toendertijd in het Zuideinde naast Engel, de klompenboer. Het huisje staat er nog steeds en zou een gevelsteentje moeten hebben waarop vissen zijn afgebeeld. In 1938 werden de fuiken van Hein gekocht door Cornelis van Berge, die ze aanschafte voor zijn zoon Dirk. Die had het plan opgevat om visserman te worden en heeft dat ook een tijdje gedaan.
Tot zover.

Een andere opmerkelijke vondst is onlangs gedaan in het Oostzanerveld.
Deze Oostzaner bunjol wordt door Gerrit Schutten in zijn "Verdwenen schepen" een Zaanlandse bunjol genoemd. Toch vermeldt hij als bouwer De Boer te Oostzaan. Het fuikenschuitje zou afgeleid zijn van de Zaanlandse boerenjol (melkjol) welke gebouwd werd door Siem van Schaik aan het Noordhollands kanaal. De Oostzaner bunjol was echter breder dan de melkjol, zodat de visser een wat minder rank scheepje had. Na de Tweede Wereldoorlog werd de bunjol voorzien van een spiegel voor een buitenboordmotor. Het scheepje van de foto werd eind juli 2005 net onder de waterspiegel in het Oostzanerveld ontdekt en gelicht. Het eikenhouten schuitje bleef zowaar drijven en verkeerde in redelijke conditie. Restauratie is zeker de moeite waard.
Ref: http://www.vaartips.nl/visserij.htm#oostzaner van Ids Koopmans